มังงะเกาหลี CAN BE FUN FOR ANYONE

มังงะเกาหลี Can Be Fun For Anyone

มังงะเกาหลี Can Be Fun For Anyone

Blog Article

นิยายแปลนิยายต่างประเทศการ์ตูนเกาหลี

“นางร้ายที่ต้องตายด้วยน้ำมือสามีตัวเอง” พล็อตแบบนี้ฉันเคยอ่านเจอมาแล้ว ถ้าเปลี่ยนแปลงเรื่องราวของต้นฉบับไม่ได้ อย่างน้อยขอจูบสามีสุดหล่อสักหน่อยเถอะ!

แอ็กชันแฟนตาซีสุดน่ารัก เรื่องราวของ "ไคเดน" ผู้มีพลังพิเศษแต่แฝงตัวด้วยการสิงอยู่ในร่างแมว และ "จีอู" นักเรียนหนุ่มทาสแมวแสนธรรมดาที่แอบซ่อนพลังที่ไม่ธรรมดาเอาไว้

ฉันว่า… ฉันคงต้องวางแผนชีวิตใหม่แล้วใช่ไหมนะ?!

แอกชัน ปฏิบัติการลับบุกโรงเรียนไฮโซ

General performance cookies are applied to be aware of and analyze The crucial element effectiveness indexes of the web site which allows in providing a much better consumer experience with the people. Analytics Analytics

"รู้จักมินซอลฮาดีแค่ไหนเหรอ?" แม้ว่าความเป็นจริงจะเหมือนกับมีมีดจ่ออยู่ที่คอ แต่เขาก็ถอนตัวไม่ได้ เพราะเขารู้ว่าเรื่องนี้ มันเกินควบคุมไปแล้ว

เนื้อเรื่องพูดถึง “จินฮยอก” สตรีมเมอร์หนุ่มที่หลงใหลในการเล่นเกม และเป็นเพียงไม่กี่คนที่อดทนเล่น “หอคอยแห่งความทรหด” เกมแฟนตาซีเสมือนจริงสุดหินที่หลาย ๆ ล้มทยอยล้มเลิกกันไปกลางคัน ซึ่งเขาสามารถเล่นจนเคลียร์เกมได้

และนี่คือจุดเริ่มต้นการเดินทางค้นหาความจริงและตามล้างแค้นเหล่าคนที่เคยทรยศน้องชายเขา…

เพราะเขาคือพระเอกที่โด่งดังด้านความโหดร้ายในนิยายต้นฉบับ เคยมองเขาอย่าง

"ฉันจะเปลี่ยนแปลงอนาคตของฉันให้ได้!" โอกาสที่จะพลิกชีวิต บริการสุดพิเศษจากคอลเซ็นเตอร์! "คังจูฮยอก" อดีตนักแสดงชื่อดังระดับประเทศผู้เคยเป็นที่รักของทุกคน ชายหนุ่มที่เคยเพียบพร้อม แต่กลับต้องกลายมาเป็นคนที่เหลือแต่ตัว ปัจจุบันเขาใช้ชีวิตอยู่ในห้องเช่ารูหนูเล็ก ๆ อันน่าสังเวช อยู่มาวันหนึ่งจูฮยอกก็ได้รับสมาร์ตโฟนมาเครื่องหนึ่งโดยที่ไม่รู้ว่าใครส่งมาให้ และนั่นก็นำไปสู่เหตุการณ์ที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอดกาล "คอลเซ็นเตอร์ที่โทรมาฉัน… มีอนาคตขายงั้นเหรอ?" มือสังหารพันธุ์อมตะ

โรแมนซ์แฟนตาซี ชาตินี้น้องขอเป็นราชินี

ฉันได้เข้ามาสวมร่างของนางร้ายในนิยายเรื่องหนึ่ง ทั้งที่ตั้งใจจะกำจัดเดธแฟล็กให้ตัวเองและใช้ชีวิตอย่างสงบแท้ มังฮวาแปลไทย ๆ แต่ก็เพิ่งมาตรัสรู้เอาทีหลังว่า จริง ๆ แล้วตัวละครที่ฉันเข้ามาสวม เธอทั้งเฆี่ยนตี ทั้งทรมานลาสต์บอสอย่างสาหัสสากรรจ์ ถึงแม้ฉันจะไม่ได้เป็นคนทำ แต่ก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ตัวเองต้องรับผิดชอบดูแลเขาให้ดี ทว่านับวันความรู้สึกจงรักภักดีของลาสต์บอสที่มีให้กับฉันก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้นทุกวันซะงั้น ฉันก็แค่อยากจะดื่มด่ำกับเงินทองและเกียรติยศในฐานะชนชั้นสูงเท่านั้นเอง แล้วทำไมเรื่องมันถึงได้เดินไปคนละทิศละทางกับเนื้อเรื่องต้นฉบับแบบนี้กันเล่า!

หรือเป็นเพียงชายที่รู้จักกันผิวผ่านช่วงค่ำคืนหนึ่ง?

Report this page